Krystyna Mik nawiązuje przede wszystkim do poetyki Tuwima, rzadziej Gałczyńskiego, co widać choćby w tytułach niektórych utworów. Wiersze, są komentarzami do współczesnych wydarzeń. Nie tylko politycznych, częściej obyczajowych, ale z polityką w tle. Autorka kpi z autorytetów i jest to tak oczywiste, jak świecące słońce czy padający deszcz. Nieraz są to przypowieści z morałem lub bez, jak to w bajkach bywa, bohaterami są zwierzęta, które synonimują przywary ludzkie, jak choćby w zabawnym wierszu "O koniku i osiołku bajeczka" czy w utworze "Wąż grzechotnik". Z punktu widzeinia artystycznego, najważniejsze jednak w tym wyborze są nieustanne wędrówki do królestwa roślin, zwierząt, minerałów i ludzkich serc. Stąd już niedaleko do światów, w których panują gwiazdy, drogi mleczne i galaktyki.