Inicjatywa wydania wierszy Lothara Herbsta powstała w gronie jego bardzo dawnych przyjaciół. Dawniejszych w każdym razie, niż ci, którzy na przyjaźni z nim mogli cokolwiek zyskać i zyskali. Dzieje Herbsta to dzieje nieustannej instytucjonalizacji człowieka, który, owszem, instytucją był, ale jakoś źle z tym się znosił. To także tworzenie się legendy, z którą on sam najchętniej nie miałby nic wspólnego. Która niekiedy krzywiła i monumentalizowała obraz jego postaci jako człowieka najzwyczajniej w świecie dobrego, znakomitego kumpla, amatora piwa, golonki i znawcy pięknych kobiet.