Przyjęło się, że poezja jest formą sztuki uprawianą przez ludzi dojrzałych, niosących ze sobą bagaż doświadczenia, tego co za nami. Ta wiedza przekuwana jest potem w wiersz.
Tomik Zakazany świat autorki Eweliny Dudy przeczy temu stereotypowi. Autorka jest osobą młodą, by nie rzec bardzo młodą, ale za to jej wiersze, gdyby nie znać jej metryki, są bardzo dojrzałe. Ich skondensowana forma świadczy o wielkim talencie autorki, jeszcze nieoszlifowanym do końca, z marginesem na to, co przyszłe, nowe, ciekawe. Ze względu na swą młodzieńczą naturę podkreślania formy językowej, jej poezja jest często trudna, nieco chropawa. Ale właśnie to coś wyróżnia ją spośród innych, gdzie piękno znajduje się w równowadze pomysłów, konkretnym słownictwie. Zapraszam do lektury.