Książka w skłaniający do refleksji sposób pokazuje, w jakich systemach nauczyciele i terapeuci konstruują dyskurs seksualności osób z niepełnosprawnością intelektualną. W jaki sposób reglamentują ich prawo do posiadania seksualności, do możliwości organizowania edukacji seksualnej czy też konstruowania profilaktycznych praktyk sterylizacyjnych. Tym samym – mimo deklaracji emancypacji i pracy podmiotowej – wzmacniają procesy marginalizowania osób z niepełnosprawnością intelektualną i deprywacją ich potrzeb – tak seksualnych, jak i społecznych.