Lidia z Kamerunu to już czwarty, wzbogacony przez autora zbiór afrykańskich opowiadań. Albiński za swój debiut w 2003 r. otrzymał Nagrodę Literacką im. Józefa Mickiewicza i nominację do Nagrody Nike. Trzy poprzednie zbiory zyskały wysoką ocenę zarówno czytelników, jak i krytyki literackiej, co rzadko idzie w parze. Miejscem akcji opowiadań jest Afryka, gdzie pisarz spędził niemal pół wieku. Przedstawione wydarzenia i sytuacje są częścią osobistych doświadczeń autora, realistycznym zapisem rzeczywistości, w której jest zanurzony. Pisarz przybliża odległą i wciąż niezrozumiałą kulturę afrykańską, rzeczywistość RPA po upadku apartheidu, po raz kolejny rozprawiając się ze stereotypowymi wizjami Czarnego Lądu, którego mieszkańcy na co dzień borykają się z problemami współczesnego świata. Klasyczna proza fabularna Albińskiego, pisana tak dobrze rozpoznawalnym, rzeczowym i pozbawionym zbędnych ozdobników stylem, stała się reżyserską inspiracją dla Krzysztofa Krauzego. Piękna, żywa, zdyscyplinowana i oszczędna polszczyzna autora Kalahari hipnotyzuje i - jak zawsze - pozostawia czytelnika z uczuciem niedosytu.