"Zanim Ildiko Kocsis z rodzicami i siostrą wyemigrowała do Szwajcarii, należała do węgierskiej mniejszości zamieszkującej serbską prowincję Wojwodinę. Tam została jej ukochana babcia Mamika i inni krewni, których Kocsisowie odwiedzają przy okazji kolejnych wesel i pogrzebów. Jednak te sentymentalne podróże ustają wraz z początkiem wojny w Jugosławii. Gdy władze zmuszają wojwodinskich Węgrów do walki o Wielką Serbię, Ildiko musi wreszcie zadać sobie pytanie, czy dawno opuszczony kraj może nadal nazywać swoją ojczyzną. Tymczasem Kocsisowie coraz lepiej radzą sobie w Szwajcarii. Kiedyś mieli pralnię, teraz prowadzą kawiarnię w centrum miasteczka. Otrzymali szwajcarskie obywatelstwo i zostali zaakceptowani przez lokalną społeczność. Ale czy na pewno? Ildiko czuje, że niektórzy sąsiedzi tylko z trudem ich tolerują i nigdy nie zobaczą w nich prawdziwych Szwajcarów. Sama zresztą nie jest pewna, czy kiedykolwiek będzie potrafiła poczuć się tu jak w domu... Znakomita opowieść o poszukiwaniu tożsamości, które staje się codziennie nowym życiowym wyborem. Książka w 2010 roku otrzymała Deutscher Buchpreis oraz Schweizer Buchpreis. ""Tę opowieść, która zaczyna się jak beztroska bałkańska komedia, wkrótce przesłaniają ciemne chmury historii (?). Znajdujemy w niej głębszy obraz współczesnej Europy, która w czasach nowych migracji wciąż nie zdołała się uwolnić od cieni przeszłości"". Jury Deutscher Buchpreis