W publikacji wykorzystano koncepcję dynamiki grupowej, zgodnie z którą każdy zespół można scharakteryzować, opisując jego cechy statyczne (m.in. liczba członków, ich płeć i pochodzenie oraz ich kompetencje) oraz właściwości funkcjonowania grupy, czyli charakterystykę procesów grupowych.

Poza analizą empiryczną, monografia zawiera propozycję wykorzystania modelowania agentowego jako metody badania funkcjonowania rad nadzorczych. Na podstawie wyników badań zaproponowano wskazówki, które pomogą zwiększać efektywność rad nadzorczych przez odpowiednie prowadzenie posiedzeń i dyskusji oraz kształtowanie procesów grupowych sprzyjających efektywności zespołów, a także wpływających na pozytywny wizerunek spółki.

Książka jest adresowana do:

pracowników naukowych,

osób zajmujących się nadzorem korporacyjnym,

członków rad nadzorczych i kandydatów na członków rad nadzorczych,

akcjonariuszy, członków walnego zgromadzenia,

trenerów prowadzących szkolenia dla rad nadzorczych.

W recenzowanej monografii skoncentrowano się na konfliktach wewnątrzgrupowych jako na czynnikach determinujących efektywność rad nadzorczych. Ten problem należy uznać za ciekawy i istotny zarówno z punktu widzenia naukowego, jak i praktycznego. Jego rozwiązanie daje podstawy do odpowiedniego doboru członków rad, jak i pozwala na zdobycie wskazówek na temat organizacji i przewodniczenia ich posiedzeniom.