27 czerwca 2014 roku w czasie święta ramadanu, w Wielkim Meczecie w Mosulu, Abu Bakr al-Baghdadi oświadczył, że jest posłannikiem proroka Mahometa i ogłosił się liderem Państwa Islamskiego (IS). Na powstanie IS złożyło się szereg błędów popełnionych przez USA i ich sojuszników w momencie podejmowania decyzji o interwencji w Iraku w 2003 roku oraz w trakcie trwania samego konfliktu i zaraz po nim, popełnionych także przez rząd iracki. Celem niniejszej pracy jest ukazanie czynników zewnętrznych i wewnętrznych, które przyczyniły się do powstania IS, jego struktury organizacyjnej, finansowania, a także najważniejszych i najbardziej skutecznych form i metod działania. Praca składa się z sześciu rozdziałów napisanych przez różnych autorów, w większości specjalistów w swoich dziedzinach, co pozwala spojrzeć na wiele kwestii oczami praktyka. W poszczególnych rozdziałach autorzy przedstawili szczegółowo takie kwestie, jak: okoliczności mające wpływ na powstanie i pierwszej wersji IS oraz jego rozwój w latach późniejszych, w tym rolę Abu Musaba Al-Zarqawiego w powstaniu IS oraz ewolucję organizacji aż do jej finalnej wersji w roku 2014; podział kompetencji w ramach struktury IS oraz ich wpływ na poziom skuteczności działań IS, co pozwoliło na sprawne administrowanie ogromnym terytorium; system działań psychologicznych i propagandowych mających na celu postrzeganie IS w sposób pożądany przez jego twórców i – w konsekwencji – spowodowanie napływu w ten region tysięcy młodych muzułmanów, traktujących IS jako wiarygodną alternatywę dla dzisiejszego świata; jawne i niejawne metody komunikacji, wykorzystywane przez IS w celu zarządzania podbitym terytorium czy dystrybucji materiałów propagandowych; sposób wykorzystania mediów społecznościowych, łączności internetowej czy innych dostępnych komunikatorów dla osiągnięcia zamierzonych celów czy neutralizacji działań sił koalicyjnych; praktyczne wykorzystanie form i metod działania IS na przykładzie Francji oraz potrzeby i źródła finansowania IS.