Czasy nowożytne do 1815 roku to trzeci podręcznik cyklu "Człowiek i historia". jak poprzednie ma on układ problemowy. Oznacza to, że tradycyjne chronologiczne ujęcie historii, a więc podział na okresy i stulecia, zostało zastąpione przez podział na zagadnienia (gospodarka, społeczeństwo, władza, wojna, religia, kultura, kręgi cywilizacyjne). Natomiast w obrębie poszczególnych zagadnień, którym odpowiada siedem zasadniczych części podręcznika, zastosowano ujęcie chronologiczne. Pozwoliło to ukazać zjawisko zmiany zachodzącej w różnych dziedzinach życia; a więc to, co w obrazie historii najważniejsze. Możliwość śledzenia takich przemian na przestrzeni bez mała trzech i pół wieku nie wyczerpuje zalet ujęcia problemowego. Pozwoliło ono autorom podręcznika uwolnić się od dominacji problematyki dziejów politycznych, jaka jest niekiedy cechą ujęć chronologicznych. Aby jednak umożliwić zrekonstruowanie; głównie w oparciu o materiał z klas gimnazjalnych; siatki wydarzeń politycznych, części problemowe zostały poprzedzone zwięzłym "Wprowadzeniem" w polityczne dzieje Europy i innych kontynentów. Wszystkie części podręcznika, oprócz "Wprowadzenia", zawierają wyodrębnione zestawy ćwiczeń źródłowych, na które składają się zarówno źródła pisane, jak i ikonograficzne, oraz fragmenty tekstów historiograficznych. podręcznika znajduje się kalendarium i indeks.ełnieniem ćwiczeń zamieszczonych w podręczniku jest tom III serii "Pytania do przeszłości" autorstwa Tadeusza Cegielskiego i Katarzyny Zielińskiej; "Dzieje nowożytne 1492-1815. Ćwiczenia źródłowe dla szkół średnich".