Książka stanowi bardzo udane przedsięwzięcie wydawnicze – wśród licznych publikacji dotyczących kształcenia się w dorosłym życiu, w tym kształcenia się Polaków, nie ma tak kompleksowej analizy tego zagadnienia. Chodzi zwłaszcza o jednoczesne przedstawienie problemu od strony teoretycznej i empirycznej. W tym drugim przypadku zaproponowano wieloaspektowe ujęcie. Mamy bowiem do czynienia z analizą sposobów empirycznej identyfikacji zjawiska i z odpowiadającym jej podejściem metodologicznym. Obejmuje ono porównawczą analizę badań krajowych i międzynarodowych, określenie skali aktywności edukacyjnej dorosłych i jej struktury oraz identyfikację czynników determinujących poziom i formę kształcenia się. Uważam, że publikacja ta znajdzie wielu czytelników rekrutujących się nie tylko z grona badaczy – naukowców i studentów, lecz także polityków i urzędników szczebla centralnego i lokalnego, działaczy oświatowych oraz innych osób, które zajmują się działalnością edukacyjną osób dorosłych.
Z recenzji dr hab. Urszuli Sztandar-Sztanderskiej, prof. UW
Książka podejmuje ważną problematykę z pogranicza socjologii, ekonomii, pedagogiki i psychologii. Hasła w tytule „uczące się społeczeństwo” i „o aktywności edukacyjnej dorosłych Polaków” mają z jednej strony swoją historię, a z drugiej bardzo aktualny wymiar. Współcześnie to wiedza i jej wykorzystanie przez kwalifikacje (umiejętności) stanowią o potencjale rozwojowym i gospodarczym. Autorka podejmuje wysiłek znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy można porównywać ze sobą badania międzynarodowe i krajowe, które są prowadzone na podstawie podobnych założeń, definicji i modeli wyjaśniających, ale różnią się na przykład językiem kwestionariuszy, a w konsekwencji sposobem zbierania danych. Nie mniej istotne – o ile nie najważniejsze – są pytania o trafność i rzetelność stosowanych w takich badaniach narzędzi pomiarowych (kwestionariuszy) i sposobów gromadzenia materiału. Czy nie dają one fałszywego obrazu, jeśli się znacząco różnią?
Z recenzji dra hab. Mariana Niezgody, prof. PWSW w Przemyślu
Doktor Barbara Worek, adiunkt w Zakładzie Socjologii Gospodarki, Edukacji i Metod Badań Społecznych Instytutu Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz ekspert Centrum Ewaluacji i Analiz Polityk Publicznych UJ. Doświadczenia badawcze zdobywała, uczestnicząc w polskich i międzynarodowych projektach dotyczących rynku pracy, pomiaru kompetencji i uczenia się przez całe życie. Autorka i współautorka publikacji na temat rynku pracy, kapitału ludzkiego, uczenia się przez całe życie, ewaluacji oraz licznych raportów badawczych. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół metodologii badań, zagadnień rozwoju kapitału ludzkiego i analizy polityk publicznych. Od 2009 roku zaangażowana w badania Bilans Kapitału Ludzkiego.