Monografia prezentuje wybrane zagadnienia przedstawione na studencko-doktoranckiej konferencji, sytuujące się w obszarze zainteresowań performatyki. Podejmowane tu zagadnienia nie są oczywiście niczym nowym i zajmują badaczy nie od dziś, lecz bezsprzecznie dowodzą, że performatyka to obszar niewyczerpany czy też raczej niewyczerpywalny i wciąż niezwykle inspirujący. Ujmując rzecz metaforycznie, można powiedzieć, że choć zwrot performatywny w kulturze dokonał się już dość dawno, to dla stawiających swoje pierwsze kroki adeptów humanistyki dokonuje się właśnie teraz, w ich debiutach na konferencjach i w druku. W przedstawionych tekstach młodych badaczy widać szerokie spektrum zagadnień podejmowanych przez autorów, ale i zbieżność myślenia, która nadaje temu tomowi spójny i konsekwentny charakter. Znajdziemy tu teksty literaturoznawcze i językoznawcze, z zakresu teatru tańca, jak i szeroko rozumianych sztuk performatywnych, analizujące piosenki, a nawet utwory literatury barskiej. Książka, porządkując dotychczasową wiedzę na temat performatyki, pozwala zatem jednocześnie odkryć nowe sposoby zastosowania performatywnych narzędzi zarówno do tych znanych, jak i tych nieanalizowanych dotąd zjawisk kulturowych.