Mieszko wnuk Mieszka to powieść historyczna, której głównym bohaterem jest syn Bolesława Chrobrego – Mieszko II. Akcja powieści toczy się w latach 1009-1025 i kończy na objęciu władzy przez Mieszka. Autor stara się w powieści przywrócić dobre imię władcy, któremu źle się przysłużył „czarny PR” kronikarzy. Owa powściągliwość oraz negatywne ich opinie wynikały z tego, że w czasach Mieszka II zdecydowana większość mieszkańców Polski nie utożsamiała się z chrześcijaństwem. Powieść ta stanowi novum w polskiej prozie historycznej, bowiem opisuje tamtą epokę jakby ustami ówczesnych ludzi, kultywującą słowiańską, politeistyczną religię. Książka otwiera cykl powieściowy pod wspólnym tytułem DZIECI SWAROŻYCA.