Od VIII do XI wieku wikingowie przemierzali całą Europę – napadali, eksplorowali i kolonizowali – a swoją obecność zaznaczyli nawet na Rusi i w Bizancjum. Mimo że cieszyli się sławą wspaniałych wojowników, niewiele wiemy o ich talentach wojskowych.
Philip Line, przygotowując tę naukową, niezmiernie interesującą pracę o czasach wikingów, korzystał z licznych dokumentów – kronik, sag i poematów – oraz najnowszych odkryć archeologicznych, aby opisać, jak wikingowie i ich wrogowie z północnej i zachodniej Europy byli zorganizowani i przygotowani do wojny.
Badaniami objął obszar Skandynawii, Wysp Brytyjskich, Imperium Karolińskiego i królestw będących jego spadkobiercami, a także wschodnie wybrzeże Morza Bałtyckiego. Przedstawił aktualne poglądy historyków na kwestię stosunku wikingów do przemocy i ich metod walki. Ta lektura zainteresuje wszystkich, którzy pragną zrozumieć, jak działali wikingowie i w jaki sposób odnosili sukcesy w średniowiecznej Europie.
Autor rozpatrywał działania wojenne na tle epoki i przeanalizował powody, dla których wikingowie stawali do walki. Przede wszystkim jednak przyjrzał się praktycznym aspektom prowadzenia wojny w tamtych czasach. Przedstawił przebieg kampanii i najazdów oraz przeanalizował cele wikingów, ich strategie i sposoby przemieszczania się. Zrekonstruował bitwy morskie i lądowe, wykorzystując wszelkie dostępne źródła, aby wniknąć w charakter ówczesnej walki.
W tej fascynującej książce Philip Line starał się rozwiać popularne mity o wikingach i błędne wyobrażenia o ich podejściu do walki.
To nowatorska, dogłębna i aktualna praca na temat działań wojennych wikingów, zawierająca:
• opis organizacji wojskowej, werbunku, wyposażenia, uzbrojenia, sposobów zaopatrzenia, taktyki i metod walki armii wikingów,
• nowe spojrzenie na kwestie morskiej potęgi wikingów oraz ich fortyfikacji,
• analizę kampanii, bitew i najazdów wikingów oraz współczesnych im armii.PHILIP LINE jest ekspertem od walk prowadzonych przez wikingów na lądzie i morzu oraz od wczesnośredniowiecznej historii Skandynawii. Napisał wiele artykułów, m.in. o norweskiej wojnie morskiej i o roli duchownych w kampaniach wojskowych. Zajmował się też zagadnieniem powstawania państw i kolonizacji w Skandynawii i nad Bałtykiem, a jego najważniejsza praca dotyczyła formowania się szwedzkiej państwowości. Studiował także historię starożytną i języki skandynawskie.