Prezentowane dzieło jest wyjątkowe pod co najmniej kilkoma względami. To prawdopodobnie najczęściej krytykowana praca poświęcona epoce napoleońskiej, a zarazem obiekt najbardziej zaciekłych polemik. Z drugiej strony jest dziełem, w którym przez całe dekady zaczytywano się najchętniej. Sam autor, odwiedziwszy pewnego razu swego przyjaciela, ujrzał Historię Konsulatu i Cesarstwa na ulubionym stoliczku gospodarza obok dzieł Platona i Tacyta. „Jak widzisz – stwierdził z uśmiechem przyjaciel – leżysz w dobrym towarzystwie” . Nawet jeśli trudno mówić o Thiersie jako o „klasyku” za jego życia, to bez wątpienia z biegiem czasu takim się stał. Jego dzieła można było nie znosić, lecz nie znać go było grzechem.