Przez niemal cały czas istnienia starożytny Rzym miał swoje inne, krwawe i okrutne, oblicze. Na arenach, ku uciesze cezara i ludu, walczyli na śmierć i życie gladiatorzy, zabijano jeńców i przestępców. Te makabryczne imprezy szybko stały się potężną bronią polityczną: ukontentowane rzesze ubogiego plebsu chętnie głosowały na organizatorów igrzysk. Podobną rolę odgrywały wyścigi rydwanów, w których zwalczające się stronnictwa ówczesnych kibiców wybijały się wzajemnie. Okrutny charakter miały też uroczyste triumfy zwycięskich wodzów, kiedy to pojmanych wrogów składano w ofierze Jowiszowi. Rzymskie uczty i orgie słynęły z przepychu i rozpasania. Umiejętnie sterowana czerń wyrażała swoje niezadowolenie podczas krwawych zamieszek, kiedy to niepopularnych polityków i urzędników dosłownie rozszarpywano na strzępy. Autor opisuje też szalonych cesarzy i ich niesamowite, często groteskowe - ale zawsze rozpasane - upodobania. Oto poznajemy inny Rzym: mroczny, ponury i krwawy...