Lublin. Rozwój przestrzenny i funkcjonalny od średniowiecza do współczesności to interdyscyplinarne opracowanie łączące dotychczasową wiedzę z zakresu historii, archeologii, urbanistyki, geografii, kartografii i GIS z wynikami wieloletnich badań autorki dotyczących uwarunkowań rozwoju Lublina na przestrzeni wieków. Opracowanie stanowi unikalny przykład syntezy wiedzy na temat miasta, co znalazło odzwierciedlenie w recenzjach. Prof. Zygmunt Górka podkreśla, że „praca stanowi cenne studium z zakresu geografii miast, a głównym osiągnięciem autorki jest rekonstrukcja funkcjonalno-przestrzennej struktury Lublina – sięgająca piętnastu wieków wstecz od obecnych czasów oraz wykonana przy użyciu metodyki GIS i wykorzystaniu różnorodnych źródeł, w tym historycznych i archeologicznych. Na szczególną uwagę zasługuje model sąsiedztwa funkcji i kategorii oraz identyfikacja zmiennego wpływu różnorodnych czynników na stan omawianej struktury w kolejnych okresach historii Lublina”. W opinii prof. Stanisława Liszewskiego publikacja „otwiera nowe możliwości w badaniach historyczno-osadniczych, zwłaszcza miast. Po raz pierwszy w polskiej literaturze autorka nie tylko prześledziła rozwój funkcjonalno-przestrzenny miasta, ale starała się wyjaśnić zachodzące przekształcenia przez analizę celowo wybranych trzech czynników: przyrodniczych, gospodarczych i politycznych. Tak głębokie studia nad czynnikami kształtującymi strukturę przestrzenną miasta są czymś wyjątkowym w polskiej geografii osadnictwa. Jest to pierwszy znany mi przypadek tak głęboko (ujęcie dynamiczne) i szeroko przestrzennie (przestrzeń miasta) prowadzonych badań. Ich rezultaty w postaci typów sąsiedztwa wejdą zapewne do literatury przedmiotu”.