Poruszający dokument z czasów II wojny światowej odnalazł się w jednej z nowojorskich skrytek bankowych po 70 latach zapomnienia. Mowa o dzienniku młodziutkiej Reni Spiegel, polskiej Żydówki, która notowała swoje przemyślenia w bardzo trudnych czasach.

"Dziennik Reni Spiegel. Życie młodej dziewczyny" pozwala poznać rzeczywistość okresu okupacji, jednak codzienne trudności przeplatają się w nim z wieloma błahymi, a nawet zabawnymi sytuacjami. W końcu nawet w getcie życie musiało toczyć się dalej - nadzieja na lepsze czasy dawała szansę na przeżycie.

Renia Spiegel zaczęła pisać swój dziennik w wieku piętnastu lat. Mieszkała wówczas z młodszą siostrą u dziadków w Przemyślu, skąd została przeniesiona do utworzonego przez Niemców getta. Renia opisuje wojenną rzeczywistość - ucieczkę przed nalotami, proces tworzenia getta czy nagłe zniknięcia rodzin żydowskich. Mimo trudnej rzeczywistości, w jej zapiskach widać także "normalność", której chce doświadczać nastolatka - pierwszą miłość i pocałunek ukochanego Zygmunta, zachwyt otaczającą przyrodą, aktualne ceny produktów żywnościowych.

Wesołe, błahe historie mieszają się jednak ze śmiertelnym zagrożeniem - Renia w dzienniku zapisuje swoje wiersze, zawierające opisy wojennej codzienności. Czytelnik może poznać trudną rzeczywistość młodej Żydówki - sposoby zdobywania żywności, a także strach przed nocnymi aresztowaniami czy wywózką.

Renia Spiegel stworzyła cenne źródło historyczne, które po wielu latach jest świadectwem wojny i okrucieństwa, którego doświadczyła ludność żydowska. Dziewczyna została zastrzelona w 1942 roku przez niemieckiego żołnierza. Ostatnie wpisy w dzienniku są dokonane ręką Zygmunta Schwarzera, który przeżył wojnę i ukrył dziennik ukochanej. Zapiski Reni należą do najbardziej poruszających dokumentów z czasów II wojny światowej.