Publikacja ma charakter interdyscyplinarny, co pozwalała na wielowymiarowe ujmowanie poruszanych problemów. Jednocześnie zdajemy sobie sprawę, że stanowi jedynie przyczynek do podejmowanych tu zagadnień, zasługujących na rozwinięcie w kolejnych opracowaniach. W pierwszej części książki przedstawiamy gdańską kulturę i sztukę w ujęciu historycznym, a także w kontekście współzależności ludzi, miejsca, kultury i ekonomii. Część druga dotyczy Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki jako wspólnoty in actu. Wydaje się, że niekonwencjonalnie i być może nowatorsko potraktowaliśmy historię GTPS w rozdziale opartym na materiałach zasobów Archiwum Państwowego w Gdańsku oraz Instytutu Pamięci Narodowej, w których, jak się okazało, jego autor nie znalazł niczego strasznego. Część trzecia książki, niemająca raczej charakteru naukowego, ukazuje GTPS we wspomnieniach i jest rodzajem otwartej trybuny. To niezwykle ważne wypowiedzi, z których – z jednej strony – można o GTPS sporo się dowiedzieć; z drugiej – bardzo zbliżyć się do istoty wspomnianej wzajemności i zrozumieć głębię relacji miasto–sztuka.