W prezentowanej monografii przedstawiono historię rozwoju studiów bibliotekoznawczych w Polsce (od czasu ich zainicjowania w Łodzi w roku 1945 po rok 2015). Autorka podkreśla rolę ośrodka łódzkiego jako uniwersyteckiej kolebki nauki o książce i jego udział w dzisiejszej pozycji bibliologii i informatologii pośród dyscyplin naukowych. W publikacji czytelnik znajdzie zarys rozwoju studiów kształcących bibliotekarzy i specjalistów informacji, który przebiegał w poszczególnych ośrodkach indywidualnie – zawsze jednak w odniesieniu do zmian ustawodawstwa szkół wyższych, rozwoju dyscypliny oraz zmieniających się programów kształcenia. Rozwój ten postępował od humanistycznych studiów bibliotekoznawstwa w kierunku studiów związanych z dyscypliną bibliologia i informatologia. Zasadniczym celem publikacji jest próba opisu studiów akademickich w zakresie dyscyplin badających książkę, bibliotekę i informację oraz wykazanie przemian, którym podlegały.

Autorka prezentuje kolejno rozwój kształcenia na wyższej uczelni w zakresie problematyki książki, biblioteki i informacji, modelowanie akademickich kwalifikacji bibliotekarzy i specjalistów informacji oraz charakterystykę treści kształcenia.