Polska Rzeczpospolita Ludowa niosła na swoich sztandarach hasła postępu. Czy udało się je realizować w czasach niespotykanego wcześniej rozwoju technik komunikacyjnych i narodzin nowych mediów, gdy polska gospodarka tonęła w kryzysie, a ustrój polityczny chylił się ku upadkowi?

Autorzy opisują wczesną historię kulturową magnetowidów, mikrokomputerów i telewizji satelitarnej w Polsce. Przedmiotem ich zainteresowania jest nie tylko technika, lecz przede wszystkim jej miejsce w społeczeństwie i zmiany, które przyniosła. Przedstawiają działania instytucji państwowych, inicjatywy społeczne, samotnych pomysłodawców oraz organizatorów – wszystko, co stworzyło znany dzisiaj świat mediów.

Książka wpisuje się w przestrzeń pomiędzy publikacjami popularyzatorskimi a akademickimi, zachowując atuty obu tych form. Nie bez znaczenia jest budowa wielowątkowej opowieści o PRL – opowieści, w której spotkać się mogą prywatny importer sprzętu, pracownik Szkoły Filmowej i znany piłkarz, ale też budowanie tej opowieści przez pryzmat nowych technologii i ich wernakularnych użyć, będących coraz częściej obszarem swoistej pokoleniowej nostalgii. Autorzy do tej nostalgii po części się odwołują, ale zarazem dokonują jej krytycznej korekty.