Zbiór portretów wybitnych intelektualistów i twórców, przewodników kilku pokoleń polskiej inteligencji. Pod piórem autorki — ani herosi, ani pomniki, ani monolity. Błądzą, grzeszą, cierpią, kochają, puchną z pychy i schną z tęsknoty za bliskością. W kleszczach historii — i własnej neurozy — upadają i podnoszą się z upadku. Tadeusz Kotarbiński, Maria i Stanisław Ossowscy, Witold Kula, Nina Assorodobraj, Klemens Szaniawski — ich hasłem jest wezwanie Ossowskiego: „Pracownik naukowy to taki człowiek, do którego zawodowych obowiązków należy brak posłuszeństwa w myśleniu”. Jan Józef Lipski — ambasador marzeń o świecie sprawiedliwym. Ksiądz Adam Boniecki i Józefa Hennelowa — dobre twarze Kościoła i chrześcijaństwa. I czarodzieje teatru: Leon Schiller, Stefan Jaracz i Janusz Warmiński, Bohdan Korzeniewski. Rozdarci między komunizmem a krucyfiksem, romantyzmem a racjonalizmem. Gustaw Holoubek, Tadeusz Łomnicki, Halina Mikołajska. Uwikłani w politykę, w partię, w opozycję. Kazimierz Dejmek, Konrad Swinarski. Odsłaniający brzydotę i piękno w człowieku — bez obrzydzenia, z czułością. Dziś, w czasach łatwych potępień i szybkiej drwiny, taniej odwagi i pogoni za sukcesem bohaterowie książki Magdaleny Grochowskiej każą nam zatrzymać się i zadać sobie kilka trudnych pytań. O sens, o szczęście, o Boga, o Polskę, o to, jakiego świata chcemy i jak istnieć w świecie. Życie dopisało w ostatnich latach zadziwiające puenty do ich losów. Można je znaleźć w niniejszym, nowym wydaniu.