Pytanie czym jest pieniądz, nie jest zmartwieniem zwykłego człowieka. Dopóki nie chce zmieniać systemu finansowego, wystarczy by go miał. Demokracja polega jednak na tym, że każdy może ten pieniądz kształtować. Każdy powinien więc znać drogę jaką pieniądz przeszedł, od rąbanych kawałków srebra do międzynarodowego pieniądza bankowego, opartego wyłącznie na zaufaniu. Jak rzadka jest to wiedza, świadczą kryzysy, wynikające z subiektywnych wizji pochodzenia siły pieniądza. Książka opisuje globalny kryzys finansowy.

Prof. Andrzej Sopoćko próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego stagnacja gospodarcza rozwiniętych gospodarek sięga poza system finansowy. Jego zdaniem rozwiązania, które wydawały się niedawno jedyne i ostateczne, zawiodły. Pora więc szukać nowych modeli oraz przyjrzeć się bliżej paradygmatom, które wydają się niewzruszalne.

Autor proponuje wprowadzenie nowego, dla wielu kontrowersyjnego, dwustrumieniowego modelu emisji pieniądza w którym przywraca się bezpośrednie zasilanie budżetu w pieniądz oraz następuje całkowite oddzielnie tego pieniądza pod względem regulacyjnym od drugiego strumienia, tj. trafiającego do sektora komercyjnego. Tego rodzaju model i wspierająca go analiza nie były dotąd stosowane w literaturze monetarnej w kraju i na świecie. Autor liczy się z tym, że jego rewolucyjna koncepcja może spotkać się z krytyką, ale ma nadzieję na wartościową dyskusję.