Czeski filozof języka i komunikacji, myśliciel żydowski, niemiecki teoretyk mediów, brazylijski eseista, krytyk i kurator sztuki – wszystkie te etykiety mogą opisywać tożsamość Viléma Flussera (1920–1991). Jednak nawet zebrane razem nie wyczerpują wymaganych w jego przypadku znaczeń. Flusser uważał się bowiem za nomadę i swoją filozofię uprawiał w nomadycznym stylu, znoszącym zasadność wszelkich granic narodowych, instytucjonalnych, metodologicznych czy dyscyplinarnych. Pozwoliło mu to na stworzenie niezwykłej, wielowątkowej opowieści o współczesności i jej mieszkańcach – dziwnych funkcjonariuszach aparatów i techno-imaginatorach. Choć ta opowieść była snuta w drugiej połowie minionego wieku, to jej interpretacyjna pojemność oraz futurologiczny i utopijny charakter sprawiają, że do dziś nie traci na aktualności – nadal może służyć jako narzędzie do tłumaczenia i krytycznego modelowania naszych praktyk kulturowych związanych z nauką, sztuką, moralnością i polityką. Przemyślenia Flussera wydają się aktualne, ponieważ koncentrują się na fenomenie technologii komunikacyjnych i medialnych, które obecnie jeszcze bardziej zdecydowanie niż kiedykolwiek wcześniej decydują w kształcie naszego życia i jego kulturowym milieu.W cieniu posthistorii to pierwsza polska monografia poświęcona twórczości Viléma Flussera, która ma ambicje przedstawienia jej jako pewnej spójnej całości. Jest to wprowadzenie do myśli rozległej, rozproszonej, niestabilnej metodologicznie, zapisanej w wielu językach – i zarazem, nieuchronnie, pewna próba jej interpretacji.