Drugi tom monografii stanowi kontynuację i dopełnienie pierwszej jej części, prezentującej Czytelnikowi teksty dotykające filozoficzno-religijnego oraz kulturowo-literackiego wymiaru samotności. Tom drugi poświęcony jest literackim kontekstom samotności, ukazanej w różnorodnych aspektach przez pisarzy polskich i rosyjskich. Autorzy tekstów zgromadzonych w niniejszym tomie zwracają uwagę na uniwersalny sens i temporalną ciągłość tego wieloznacznego i niezwykle pojemnego semantycznie fenomenu kulturowego, jakim bez wątpienia jest samotność. Badacze skupiają się między innymi wokół problemów w naturalny sposób wynikających z poczucia osamotnienia. W centrum uwagi literaturoznawców znajdują się więc: wyobcowanie, wykluczenie, odrzucenie, odmienność, konstytuujące sytuację egzystencjalną zarówno bohaterów literackich, jak i współczesnych odbiorców kultury.