Przygotowując książkę Joanna Preizner obejrzała i przeanalizowała ponad dwieście etiud studenckich zrealizowanych w łódzkiej Szkole Filmowej do 1960 roku, dzięki czemu udało jej się przedstawić spójny, szczegółowy, sugestywny i bardzo przekonujący obraz rzeczywistości wczesnego PRL-u, wyłaniający się z filmów nakręconych przez młodych adeptów reżyserii.

Autorka dysponuje imponującą wiedzą na temat epoki, którą przedstawia. Sukces jej pracy wynika także z niezwykłej solidności w ukazaniu tła historycznego, kulturowego, politycznego, społecznego i artystycznego okresu 1949-1960. Dotyczy to nie tylko faktów oficjalnych, ale również ogólnej aury tamtego czasu: nastrojów społecznych, lęków i nadziei ludzi, działań artystycznych, a nawet różnych upodobań, uprzedzeń, mód i plotek.