Podjęte badania nie mają na celu zbadania wpływu włoskiego twórcy na polskiego, ale zmierzają do tego, by ukazać wspólną dla obu dramatopisarzy strategię tworzenia sztuk teatralnych i wydobyć z ich dzieł pewną analogię w zakresie przedstawianej tam wizji człowieka i świata. Przeprowadzone analizy są w pełni przekonujące interpretacyjnie, a ponatdo mają w wielu punktach walor odkrywczy. Dotyczy to w szczególności dramaturgii Szaniawskiego. Perspektywa oglądu tekstów polskiego pisarza przez pryzmat twórczości Pirandella pozwoliła bowiem odsłonić obszary i warstwy dzieła Szaniawskiego dotąd mało znane polskim teatrologom i literaturoznawcom. Prof. dr hab. Wojciech Kaczmarek