Opowieść o życiu i poezji Osipa Mandelsztama w roku 1917, czyli w czasie, kiedy zwycięski bolszewizm niszczy sięgające dekabrystów marzenie rosyjskiej ineteligencji o zaprowadzeniu w Rosji demokracji. Mandelsztam napisał wtedy siedem wierszy, których wykładni poświęca Ryszard Przybylski swoją historyczno-biograficzną rekonstrukcję zdarzeń. Osobista, niemal intymna opowieść o wielkim poecie rosyjskim, w której autor, oprócz literatury przedmiotu, wykorzystał wiele cennych uwag i wskazówek przekazanych mu przez Nadieżdę Mandelsztam i Annę Achmatową, łączy się z humanistycznym spojrzeniem na problem „przemijania kształtu świata”.