Teoria ekonomii zabrnęła w ślepa uliczkę: chce zbudować dokładny model pozwalający na ścisłe przewidywania zachowań uczestników rynku. Frydman i Goldberg pokazują, że w świecie współczesnego kapitalizmu, w którym jednostki nagradzane są za zachowania innowacyjne – a więc nieprzewidywalne – taki model jest utopią. Skutkiem tej fundamentalnej słabości poznawczej są niepowodzenia w praktyce, odbijające się na życiu zwykłych ludzi.

Autorzy rozprawiają się z iluzją wiedzy absolutnej i proponują podejście dopuszczające możliwość nieprzewidywalnych zmian w strukturze zależności między zmiennymi. Otrzymują w ten sposób prognozy mniej ścisłe, ale za to bardziej wiarygodne.