W książce pokazano relacje między instytucjami a polityką ekonomiczną, które mogą sprzyjać albo utrudniać procesy doganiania przez Polskę wysoko rozwiniętych krajów Unii Europejskiej. Autorzy uznają, że do poszukiwania najwłaściwszego wzorca rozwoju polskiej gospodarki najlepsza jest analiza doświadczeń krajów na średnim poziomie rozwoju (a nie wysoko rozwiniętych) ze względu na podobieństwo doświadczeń oraz dającą się prześledzić ścieżkę wzrostu i osiągnięte efekty.