Miasto mojego dzieciństwa, dom rodzinny, kościół parafialny,

kościół mojego chrztu świętego... Pragnę wejść w te gościnne progi,

na nowo ukłonić się rodzinnej ziemi i jej mieszkańcom, i wypowiedzieć

słowa, którymi wita się domowników po powrocie z dalekiej drogi:

„Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!" (...)

Z czcią całuję też próg domu Bożego - wadowickiej fary, a w niej

chrzcielnicę, przy której zostałem wszczepiony w Chrystusa i przyjęty

do wspólnoty Kościoła. W tej Świątyni przystąpiłem do pierwszej

spowiedzi i komunii św. Tu byłem ministrantem. Tu dziękowałem Bogu

za dar kapłaństwa i -już jako arcybiskup krakowski -tu przeżywałem

swój srebrny jubileusz kapłański.