Celem tej publikacji jest przedstawienie Oskara Dirlewangera takim, jakim był, jakim widzieli go ludzie mu współcześni. Dirlewanger razem ze swoimi żołnierzami odpowiada za brutalne pacyfikacje wsi na Białorusi i stłumienie powstania warszawskiego. Ramy chronologiczne książki obejmują nie tylko okres życia Dirlewangera (1895–1945). Są w niej także przedstawione wydarzenia z lat późniejszych – w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych toczyły się postępowania śledcze przed różnymi sądami, np. w sprawie zbrodni popełnionych przez jednostkę na Białorusi. Publikację tworzy dziesięć rozdziałów, a zamykają ją liczne aneksy. Integralną częścią książki są mapy spod Gubina z 1945 r. oraz zdjęcia Oskara Dirlewangera i jego podwładnych.
„Na czym polegał fenomen Oskara Dirlewangera, że do dzisiaj opowieści o nim i jego jednostce „rozpalają wyobraźnię” tak wielu ludzi? Czy był „mentalnie niestabilnym, gwałtownie fanatycznym alkoholikiem, mającym skłonność do wybuchów przemocy pod wpływem narkotyków”, a jego Sonderkommando wsławiło się jedynie „nieustannym nadużywaniem alkoholu, grabieżami, sadystycznym okrucieństwem, gwałtami i morderstwami”, nic poza tym nie osiągając? Czy Oskar Dirlewanger był zwykłym kryminalistą i niestabilnym emocjonalnie rzezimieszkiem, którego Himmler wziął „pod swoje skrzydła”? „
(fragment książki)