Druga część niezwykłej opowieści o przyjaźni dziesięcioletniego Antosia i młodego - bo zaledwie stupięćdziesięcioletniego - wampirka o sympatycznym imieniu Rydygier. Przyjaźń ta, choć niewzruszona, nie należy jednak do najłatwiejszych, bo wampirek ma oryginalne pomysły i lubi postawić na swoim. Kiedy znudziło mu się mieszkanie w starym grobowcu, postanowił się przeprowadzić - i to do piwnicy domu, w którym mieszka Antoś. Sam wampirek nie sprawiałby może kłopotu, ale Rydygier uparł się, by zabrać ze sobą starą, wygodną trumnę, w której - jak to wampir - zwykł sypiać. A co na to rodzice Antosia?