„Architektura w Polsce 1945-1989” to prawdopodobnie pierwsza książka, która w sposób systematyczny porządkuje wiedzę o architektonicznym dziedzictwie tej epoki, opisując najważniejsze realizacje i architektów oraz kontekst polityczny, społeczny i ekonomiczny, w którym powstawała architektura. Opracowanie zostało przygotowane w porządku chronologicznym, jednak dzieli się na siedem tematycznych rozdziałów, od „Odbudowy”, przez „Socrealizm” po „Architekturę sakralną”.