Niniejsze opracowanie ma charakter syntetyczny i przeglądowy. Intencją autora była rekapitulacja i podsumowanie dotychczasowych spostrzeżeń badaczy na temat recepcji form włoskiego renesans w architekturze XIX-wieczneg Krakowa. Wyodrębnione chronologicznie podrozdziały: styl florencki, styl schinklowski oraz dojrzały neorenesans, wskazują zarówno na niejednorodny charakter przemian omawianego zjawiska, jak i na zasadniczy kierunek oraz charakter przemian, któremu ono podlegało. Włoski neorenesans był ważnym nurtem w krakowskiej architekturze, o czym świadczą pojawiające się w niniejszym opracowaniu nazwiska najwybitiejszych ówcześnie architektów.

Spis treści:

Wstęp

Styl florencki  w Krakowie - lata czterdzieste XIX wieku

Styl Schinklowski - krakowski neorenesans połowy stulecia

Rozwój dojrzałego noerenesansu w czwartej ćwierci XIX wieku

Podsumowanie

Summary

Ilustracje

Spis ilustracji