Rachunek prawdopodobieństwa jest przypuszczalnie tą dziedziną matematyki, która w XXI wieku miała najwięcej zastosowań w naukach przyrodniczych, technicznych, społecznych i ekonomicznych, a także w bezpośrednim rozwiązywaniu zagadnień praktycznych. Statystyka oraz nowe dziedziny, na przykład metody Monte Carlo, sieci neuronowe, uczenie maszynowe czy różnego rodzaju zadania optymalizacyjne i klasyfikacyjne, czerpią pełnymi garściami z dotychczasowych metod i osiągnięć rachunku prawdopodobieństwa, ale jednocześnie dostarczają nowych problemów, które inspirują dalszy gwałtowny rozwój teorii. Podstawową przyczyną takiego stanu rzeczy są szeroko dostępne i nadal wzrastające moce obliczeniowe komputerów. Wychodząc naprzeciw nowym wyzwaniom, autor podręcznika opracował nowoczesny roczny kurs rachunku prawdopodobieństwa dla studentów matematyki stosowanej. „Jerzy Ombach niezwykle umiejętnie łączy solidną bazę teoretyczną zawierającą wszystkie niezbędne w edukacji matematycznej twierdzenia z prezentacją ich zastosowań oraz ilustrujących je przykładów. Narracja prowadzona jest w sposób przejrzysty, ukazujący wielkie doświadczenie dydaktyczne Autora, kolejne rozdziały tworzą spójną, logiczną całość. Szczególnie ciekawym i nietypowym rozwiązaniem jest dołączenie do każdego rozdziału nie tylko zadań do samodzielnego rozwiązania, lecz także przykładów z zastosowaniem programu Mapie". Dr hab. Henryk Gacki, prof. UŚ „Myślę, że ze względu na jasność i prostotę wywodów, liczne przykłady zastosowań oraz kody dostępne w programie Mapie po tę książkę będą sięgać studenci nie tylko matematyki, ale również innych kierunków studiów- zwłaszcza ekonomicznych, na których metody wykorzystujące rachunek prawdopodobieństwa są stosowane do opisu szeroko rozumianych procesów gospodarczych". Dr hab, Anna Pajor, prof, UEK Prof. dr hab. Jerzy Ombach jest kierownikiem Katedry Matematyki Stosowanej w Instytucie Matematyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od ponad 20 lat w swoich podręcznikach z równań różniczkowych i rachunku prawdopodobieństwa oraz w ramach zajęć ze studentami realizuje ideę połączenia ścisłego wykładu z samodzielnym i świadomym wykorzystaniem przez studentów olbrzymich możliwości stworzonych przez komputery i oprogramowanie wspierające działalność matematyczną. W 2007 roku otrzymał prestiżową Nagrodę Pro Arte Docendi przyznawaną za wybitne osiągnięcia dydaktyczne