Gry wyboru momentów działania, krótko: gry czasowe, są to gry, w których strategia określa wybór chwili lub chwil podjęcia pewnych, określonych akcji. Gry te mają zastosowanie w różnych dziedzinach życia, głównie w ekonomii. Niniejsza książka jest monografią przedstawiającą tematykę i dokonania teorii tych gier, przybliżającą w sposób przystępny niekiedy trudne i skomplikowane problemy.

W praktyce często spotykamy się z sytuacjami, gdzie dwie strony, występując w układach względem siebie antagonistycznych, próbują realizować swoje własne cele, które są ze sobą sprzeczne. Właśnie teoria gier jest dziedziną dotyczącą, między innymi, takich antagonistycznych modeli, w której wyznacza się strategie optymalne zachowania stron gwarantujące realizację maksimum możliwego do osiągnięcia celu. W naszej książce zajmiemy się analizą takich modeli, opisywanych i badanych przez gry czasowe. Rozważania rozpoczniemy od przykładów opisujących zarówno istotę, jak i złożoność takich problemów oraz odzwierciedlających przedmiot badania gier czasowych.

A oto pierwszy przykład. Trzeba określić optymalną strategię wyboru momentu akcji (np. złożenia wniosku) firm ubiegających się o dany kontrakt. Dwie firmy starają się otrzymać od trzeciej firmy kontrakt, który przyniesie im ustalony zysk. Przypuśćmy, że tylko jedna może zawrzeć ten kontrakt (lub żadna). Załóżmy, że prawdopodobieństwo, iż akcja zakończy się sukcesem, rośnie wraz z czasem (np. w rezultacie zwiększenia informacji i możliwości staranniejszego przygotowania wniosku) i że akcja daje natychmiastowy rezultat. Im później przeprowadzi się akcję, tym prawdopodobieństwo sukcesu jest większe, lecz zwiększa się niebezpieczeństwo, iż daną firmę ubiegnie konkurent. Kiedy więc złożyć wniosek? Z podobnym problemem możemy się spotkać na polu walki. Dwa wozy bojowe walczą ze sobą. Załóżmy, że zbliżają się do siebie. Każdy jest uzbrojony w działo. Trzeba dla każdego z tych wozów określić optymalną strategię wystrzeliwania pocisków. Jeśli bowiem wystrzeli się pocisk zbyt wcześnie, to z powodu dużej odległości często można nie trafić. Jeżeli natomiast wystrzeli się zbyt późno, to można samemu zostać trafionym. Kiedy więc strzelać?

Okazuje się, że tak postawiony problem ma na ogół skomplikowane rozwiązanie. Tak jest np. gdy, jak zazwyczaj, ma się do dyspozycji wiele pocisków i optymalna strategia jest typu losowego — polega na wystrzeliwaniu pocisków w chwilach o pewnym rozkładzie prawdopodobieństwa.