Telewizyjny dokument filmowy, jak wprost wskazuje nazwa, to forma po pierw­sze telewizyjna (a więc zrealizowana w lub dla telewizji), po drugie mająca walor dokumentu (w znaczeniu „świadectwo prawdziwości jakiegoś faktu”), po trze­cie zaś została zarejestrowana na „nośniku filmowym”, który dziś jednak nie jest już taśmą filmową, a dyskiem optycznym, cyfrową płytą pamięci lub, w wyda­niu uboższym, taśmą magnetyczną. To także, a może przede wszystkim, forma dziennikarska. Oczywiście przy założeniu, że dziennikarz nie wchodzi w obszar fiction, czyli nie opowiada bajek lub, co z kolei wyczerpuje znamiona zbrodni dziennikarskiej, nie wystawia faktom świadectwa fałszywego. Telewizyjny dokument filmowy to, ujmując rzecz jeszcze inaczej, wszelkie (głów­nie dziennikarskie) formy realizowane poza telewizyjnym studiem (lub ich od­powiedniki realizowane wozem transmisyjnym), które jednak z telewizyjnego studia (nie wdając się w techniczne szczegóły) są emitowane. Ze wstępu "Ważnym elementem publikacji są proponowane odesłania do materiałów online (poprzez kody QR), bowiem dla współczesnego studenta dziennikarstwa lub innych kierunków studiów, podczas których kwestie komunikacji (audio)wizualnej czy technik i form rejestracji wideo są istotne i interesujące, lecz tradycyjna lektura (podręcznik, tekst naukowy, materiał egzemplifikacyjny) dostępna wyłącznie w formie tradycyjnej jest już dziś materiałem drugiej kategorii." Z recenzji prof. dr. hab. Roberta Cieślaka