Erich Honecker (1912-1994) – I sekretarz generalny Niemieckiej Socjalistycznej Partii Jedności. W czasie II wojny światowej prześladowany przez nazistów, po jej zakończeniu szybko awansował do elity politycznej kraju i przez kolejne 25 lat kształtował oblicze NRD.

Kim był człowiek, który nie cofnął się przed obaleniem swojego protektora Waltera Ulbrichta? Człowiek, który polował z Breżniewem, jednocześnie próbując nawiązać dialog z RFN? Polityk, który bronił socjalizmu śmiertelnymi strzałami pod murem berlińskim?

W pierwszej biografii Ericha Honeckera Jan Lorenzen kreśli obraz polityka i człowieka. Wyjaśnia, w jaki sposób Honeckerowi udała się jedyna w swoim rodzaju kariera polityczna, mimo że nie dysponował, jak się wydawało, ani szczególną charyzmą, ani talentami politycznymi.